Ketel van de doek (12m+2m)

De laatste jaren, als de eerste herfststormen en de eerste koude nachten komen, wordt mijn aandacht getrokken door the Cailleach. Zij is de gesluierde, de oude vrouw, de lelijke wintergodin van de Gaelic (Iers, Schots, Manx). Zij vormde het landschap, doordat er stenen uit haar mand vielen. Haar staf bracht de vorst in de grond en ze was de vrouwe van de storm. The Cailleach bracht de winter over het land, door haar witte doek uit te wassen in de Corryvreckan en fris gewassen over het land uit te spreiden om te drogen.

Dit jaar wilde ik meer weten over die Corryvreckan. Corryvreckan komt van het Gaelic Coire Bhreacain, wat 'ketel van de doek' (cauldron of the plaid) betekent. Het is een maalstroom tussen de eilanden Jura en Scarba in het westen van Schotland. Vooral in de herfst en winter gaat de maalstroom hevig tekeer.

Dit filmpje (12min) laat de geologie van het gebied zien en hoe de maalstroom tot stand komt:

Dit korte filmpje (2min) geeft een bijzondere indruk van de hoogte van de golven: de reddingsboot wordt als een kurk heen en weer geslingerd:

Wat een indrukwekkende filmpjes over de kracht van de zee! Wat een bijzondere plek! Ik probeer me voor te stellen hoe onze voorouders met dit soort krachten om zijn gegaan. Het moet toch voor hen een heel bijzondere krachtplek geweest zijn. Ik vind het zelfs een beetje 'not done' dat je daar met zo'n toeristenbootje overheen kunt varen voor the kick and the thrill...

PS
Doet de Cailleach je niet aan iemand denken? Aan die oude vrouw die sneeuw bracht als ze haar kussens opschudde wellicht?

Artwork:
Michael Hickey

CW/20161021

/ | \